Veggir hjartans eru gerðir úr þremur meginlögum. Mest fer fyrir miðlaginu sem er hjartavöðvinn (e. myocardium). Hann er gerður úr sérstökum hjartavöðvavef. Utan um hjartavöðvann er þunn hjartahimna (e. epicardium) gerð úr bandvef og fituvef. Fyrir innan hjartavöðvann er örþunnt og slétt hjartaþelið (e. endocardium) sem er gert úr innþekjufrumum. Þessar frumur þekja ekki aðeins hjartahólfin að innan heldur einnig hjarta- og æðalokur og allar æðar blóðrásarkerfisins.
Hjartað er svo umlukið poka sem kallast gollurshús (e. pericardium) og er mjög sterk en sveigjanleg himna sem ver hjartað, en er ekki beint tengd við hjartavegginn. Gollurshúsið er gert úr tveimur himnulögum og í bilinu á milli þeirra er vökvi sem virkar sem smurning við samdrátt hjartans. Gollurshúsbólga (e. pericarditis) er sjúkdómur sem stafar af sýkingu í þessum trefjakennda poka.
Munur á þykkt hjartaveggjar í mismunandi hólfum hjartans stafar af mismunandi þykkt hjartavöðva, sem rekja má til ólíkra hlutverka hólfanna. Efri hjartahólfin tvö heita gáttir og veggir þeirra eru svipaðir að þykkt enda er hlutverk þeirra hið sama; að koma blóðinu í neðri hjartahólfin. Það er aftur á móti þó nokkur munur á þykkt veggja neðri hólfanna, sem kallast hvolf eða sleglar, enda munur á því hvert blóðinu er dælt úr hægra hvolfi annars vegar og því vinstra hins vegar.
Úr hægra hvolfi fer blóðið út í lungnaslagæðar sem flytja það í lungun þar sem loftskipti fara fram. Frá vinstra hvolfi berst blóðið hins vegar mun lengri leið, en þaðan fer það í ósæðina sem kvíslast í minni og minni slagæðar sem flytja blóðið til allra hluta líkamans. Það er því eðlilegt að veggur vinstra hvolfsins sé þykkari en veggur þess hægra, þar sem það þarf meiri vöðvamassa til að koma blóðinu lengri leið.
Upplýsingar Vísindarvefurinn